نوزاد : پایان هفته اول

رشد فرزند شما

رحم شما یک محیط گرم و دنج برای فرزند تان بوده است. به طور قطع، مدت زمانی طول می کشد تا او خود را با محیط اطراف، صدا ها و احساسات خارج از بدن شما تطبیق دهد. فرزند تان بیشتر زمان را در خواب می گذراند و زمان کوتاهی بیدار و هوشیار می باشد. تنها راهی را که او برای برقراری ارتباط می شناسد گریه کردن است. شما می توانید با بوسه و نوازش خود با کودک ارتباط برقرار کنید. او صدای شما را می شناسد و آن را از میان دیگر صدا ها تشخیص می دهد.
فرزند تان از این که شما او را نوازش کنید، ببوسید، ماساژ دهید و بغل کنید لذت می برد. او با یک صدای «اه» می گوید که می تواند شما را ببیند و صدای تان را بشنود و از میان جمعیت شما را پیدا کند.

زندگی شما: افسردگی بعد از زایمان

درست زمانی که شما باید در نهایت خوشحالی باشید، احتمالا احساس ناراحتی، گریه و اخم دارید. دلیل احساسات متفاوت شما این است که حدود نیمی از زنان در این زمان، دچار افسردگی بعد از زایمان می گردند. گذراندن هفته اول در خانه، به همراه کودک می تواند به علت کمبود خواب، دوره نقاهت بعد از زایمان، مراقبت از نوزاد، عدم تجربه کافی در بچه داری بسیار استرس زا باشد. تغییرات عظیم هورمونی در بدن شما رخ می دهد که می تواند بر روی احساسات شما بسیار تاثیر گذار باشد. به خصوص، اگر در گذشته سندرم پیش از قاعدگی داشته اید، خود را آماده یک افسردگی خفیف پس از زایمان بکنید. در میان گذاشتن احساسات خود با کسانی که آن ها را دوست دارید مانند همسرتان، پدر و مادر و یا بستگان و هم چنین دوستان صمیمی تان می تواند کمک شایانی به شما بکند.
فرزند را به همسر یا پدر و مادر تان بسپارید و زمانی برای خود اختصاص دهید. ملاقات با یک دوست، رفتن به خرید و یک دوش آب گرم می تواند آرامش بخش باشد. حتی پیاده روی با کودک تان در یک هوای تازه می تواند مفید واقع شود.

شما در مرخصی زایمان قرار دارید پس تلفن همراه خود را خاموش کنید و سعی کنید از کار دور بمانید. این هفته را به بهبود روابط خانوادگی خود اختصاص دهید.

دکتر را خبر کنید:اگر این احساسات بیش از یک هفته دیگر ادامه یافت، حتماً موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید؛ زیرا ممکن است بیماری شما شدت یابد و دچار اضطراب شدید، بی اشتهایی، بی خوابی و حملات عصبی شوید که علایم افسردگی پس از زایمان حاد می باشند.