بیماری ازگود-اشلاتر یا OSD چیست؟
بیماری ازگود-اشلاتر یا OSD چیست؟ بیماری ازگود-اشلاتر (Osgood-Schlatter disease) یا OSD کمتر از نامش ترسناک است. با آنکه یکی از دلایل رایج درد زانو در نوجوانان است، ولی در واقع نمی توان نام بیماری روی آن نهاد، بلکه بیشتر نوعی جراحت است. OSD می تواند دردناک باشد، ولی معمولاً درمانش بین 12 تا 24 ماه طول می کشد.
درباره بیماری ازگود-اشلاتر
بیماری ازگود-اشلاتر بیماری التهاب استخوان، غضروف و/یا تاندون بالای استخوان قلم پا (درشت نی) است، یعنی جایی که تاندون کاسه زانو (کشکک) وصل می شود. اغلب اوقات فقط یک زانو دچار آن می شود.
OSD معمولاً برای نوجوانان فعال در اوایل دوره بلوغ پیش می آید، یعنی همان دوره دو ساله ای که نوجوانان سریعترین رشد را دارند. این دوره برای دختران از 8 تا 13 سالگی و برای پسران از 10 تا 15 سالگی می تواند باشد. OSD در میان پسران شایع تر است.
نوجوانانی که در ورزش هایی شرکت می کنند که با دویدن، چرخیدن و پریدن همراه هستند، مانند بسکتبال، فوتبال، والیبال، تنیس، اسکیت و ژیمناستیک، ریسک بالاتری در ابتلا به این بیماری دارند.
دوره بلوغ نوجوانان را آسیب پذیر می کن زیرا استخوان ها، عضلات و تاندون های آنها رشد سریعی دارند و همیشه یک جور نیستند. با ورزش، تفاوت اندازه و قدرت گروه های عضلات، بر روی صفحه رشد، یعنی بالای درشت نی، استرس و فشار وارد می کند. (صفحه رشد لایه ای از غضروف نزدیک به انتهای یک استخوان است که بیشترین رشد استخوان در این نقطه صورت می گیرد. این نقطه از استخوان در مقایسه با بقیه قسمت ها نسبت به جراحت حساس تر و آسیب پذیرتر است.)
بیشتر والدین وقتی شکایت فرزند خود در مورد درد دائمی استخوان را به مدت چند ماه می شوند، نزد پزشک می روند. این درد ممکن است از درد ملایم هنگام فعالیت تا درد مداوم و شدید باشد.
نشانه های دیگر عبارتند از:
• دردی که با ورزش کردن بدتر شود.
• از بین رفتن درد هنگام استراحت
• ورم یا نرمی زیر زانو یا بالای درشت نی
• لنگیدن پس از ورزش
• کشیدگی عضلات اطراف زانو (زردپی پشت زانو و عضله چهارسر)
نشانه هایی که مختص OSD نیستند شامل درد هنگام استراحت، درد ران یا هر درد شدیدی که بچه را از خواب بیدار کند و حتی او را به گریه بیندازد، می شود. اگر فرزندتان هر یک از این نشانه ها را داشت، او را نزد پزشک ببرید.
این بیماری چگونه درمان می شود؟
بیماری ازگود-اشلاتر معمولاً وقتی رشد استخوان های نوجوان تمام می شود یعنی حدود 14 تا 18 سالگی، خود به خود از بین می رود. تا آن موقع، فقط می توان نشانه های آن را درمان کرد. استراحت بهترین درمان برای درد است. در موارد OSD ملایم، پزشکان توصیه می کنند که نوجوان فعالیت ها و ورزش هایی که موجب درد می شوند را محدود کند. تا زمانیکه درد نوجوان ملایم باشد، ادامه فعالیت ها اشکالی ندارد. وقتی نشانه ها شدت می یابند، باید استراحت کوتاهی داده شود و فعالیت ها متوقف شوند.
وقتی قرار است کودک به فعالیت ها برگردد، بهتر است کفی کفش او را از نوعی انتخاب کرد که هنگام ورزش فشار ضربه به زانو را کاهش دهد. گرم کردن محل درد به مدت 15 دقیقه قبل از ورزش و یخ گذاشتن روی آن به مدت 20 دقیقه بعد از فعالیت باعث می شود که ورم آن بخوابد. پدهای ژلی مخصوص کشتی گیران و پدهای زانو مخصوص بسکتبالیست ها (که در فروشگاه های ورزشی موجودند) باعث می شوند که ورم و جراحت استخوان درشت نی کمتر شود. برنامه مناسب کششی، تمرکز روی زردپی پشت پا و عضله چهارسر، قبل و بعد از فعالیت، بسیار مهم است. ممکن است پزشکتان توصیه کند که داروهای مسک بدون نسخه مانند ایبوپروفن، یا داروهای ضدالتهابی با نسخه، به فرزندتان بدهید.
موارد شدیدتر ممکن است به استراحت کامل نیاز داشته باشند و نوجوان مجبور شود مدتی همه فعالیت های فیزیکی و ورزش ها را متوقف کند. بچه های فعال این وضعیت را تحمل نمی کنند، ولی باید بدانند که بدون استراحت امکان درمان وجود ندارد. بعضی از بچه ها نیز زانو را گچ می گیرند یا فیزیوتراپی انجام می دهد تا بهبود یابند.
عواقب بلندمدت OSD معمولاً خفیف هستند. بعضی از بچه ها برآمدگی دائمی ولی بدون دردی زیر زانو خواهند داشت. در موارد نادر، ممکن است استخوان زیر کشکک آنها رشد کند و دردناک شود که می تواند با جراحی آن را درمان کرد. 60 درصد بزرگسالانی که هنگام کودکی بیماری ازگود-اشلاتر داشتند، ممکن است درد زانو را تجربه کنند.
بیماری ازگود-اشلاتر بیماری التهاب استخوان، غضروف و/یا تاندون بالای استخوان قلم پا (درشت نی) است، یعنی جایی که تاندون کاسه زانو (کشکک) وصل می شود. اغلب اوقات فقط یک زانو دچار آن می شود.
OSD معمولاً برای نوجوانان فعال در اوایل دوره بلوغ پیش می آید، یعنی همان دوره دو ساله ای که نوجوانان سریعترین رشد را دارند. این دوره برای دختران از 8 تا 13 سالگی و برای پسران از 10 تا 15 سالگی می تواند باشد. OSD در میان پسران شایع تر است.
نوجوانانی که در ورزش هایی شرکت می کنند که با دویدن، چرخیدن و پریدن همراه هستند، مانند بسکتبال، فوتبال، والیبال، تنیس، اسکیت و ژیمناستیک، ریسک بالاتری در ابتلا به این بیماری دارند.
دوره بلوغ نوجوانان را آسیب پذیر می کن زیرا استخوان ها، عضلات و تاندون های آنها رشد سریعی دارند و همیشه یک جور نیستند. با ورزش، تفاوت اندازه و قدرت گروه های عضلات، بر روی صفحه رشد، یعنی بالای درشت نی، استرس و فشار وارد می کند. (صفحه رشد لایه ای از غضروف نزدیک به انتهای یک استخوان است که بیشترین رشد استخوان در این نقطه صورت می گیرد. این نقطه از استخوان در مقایسه با بقیه قسمت ها نسبت به جراحت حساس تر و آسیب پذیرتر است.)
بیشتر والدین وقتی شکایت فرزند خود در مورد درد دائمی استخوان را به مدت چند ماه می شوند، نزد پزشک می روند. این درد ممکن است از درد ملایم هنگام فعالیت تا درد مداوم و شدید باشد.
نشانه های دیگر عبارتند از:
• دردی که با ورزش کردن بدتر شود.
• از بین رفتن درد هنگام استراحت
• ورم یا نرمی زیر زانو یا بالای درشت نی
• لنگیدن پس از ورزش
• کشیدگی عضلات اطراف زانو (زردپی پشت زانو و عضله چهارسر)
نشانه هایی که مختص OSD نیستند شامل درد هنگام استراحت، درد ران یا هر درد شدیدی که بچه را از خواب بیدار کند و حتی او را به گریه بیندازد، می شود. اگر فرزندتان هر یک از این نشانه ها را داشت، او را نزد پزشک ببرید.
این بیماری چگونه درمان می شود؟
بیماری ازگود-اشلاتر معمولاً وقتی رشد استخوان های نوجوان تمام می شود یعنی حدود 14 تا 18 سالگی، خود به خود از بین می رود. تا آن موقع، فقط می توان نشانه های آن را درمان کرد. استراحت بهترین درمان برای درد است. در موارد OSD ملایم، پزشکان توصیه می کنند که نوجوان فعالیت ها و ورزش هایی که موجب درد می شوند را محدود کند. تا زمانیکه درد نوجوان ملایم باشد، ادامه فعالیت ها اشکالی ندارد. وقتی نشانه ها شدت می یابند، باید استراحت کوتاهی داده شود و فعالیت ها متوقف شوند.
وقتی قرار است کودک به فعالیت ها برگردد، بهتر است کفی کفش او را از نوعی انتخاب کرد که هنگام ورزش فشار ضربه به زانو را کاهش دهد. گرم کردن محل درد به مدت 15 دقیقه قبل از ورزش و یخ گذاشتن روی آن به مدت 20 دقیقه بعد از فعالیت باعث می شود که ورم آن بخوابد. پدهای ژلی مخصوص کشتی گیران و پدهای زانو مخصوص بسکتبالیست ها (که در فروشگاه های ورزشی موجودند) باعث می شوند که ورم و جراحت استخوان درشت نی کمتر شود. برنامه مناسب کششی، تمرکز روی زردپی پشت پا و عضله چهارسر، قبل و بعد از فعالیت، بسیار مهم است. ممکن است پزشکتان توصیه کند که داروهای مسک بدون نسخه مانند ایبوپروفن، یا داروهای ضدالتهابی با نسخه، به فرزندتان بدهید.
موارد شدیدتر ممکن است به استراحت کامل نیاز داشته باشند و نوجوان مجبور شود مدتی همه فعالیت های فیزیکی و ورزش ها را متوقف کند. بچه های فعال این وضعیت را تحمل نمی کنند، ولی باید بدانند که بدون استراحت امکان درمان وجود ندارد. بعضی از بچه ها نیز زانو را گچ می گیرند یا فیزیوتراپی انجام می دهد تا بهبود یابند.
عواقب بلندمدت OSD معمولاً خفیف هستند. بعضی از بچه ها برآمدگی دائمی ولی بدون دردی زیر زانو خواهند داشت. در موارد نادر، ممکن است استخوان زیر کشکک آنها رشد کند و دردناک شود که می تواند با جراحی آن را درمان کرد. 60 درصد بزرگسالانی که هنگام کودکی بیماری ازگود-اشلاتر داشتند، ممکن است درد زانو را تجربه کنند.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
